ξεκινησα να συμμαζευω τον χωρο μου,
οπου ξαφνικα... μολις γυρισα την πλατη μου... ακουσα κατι μικρους ήχους...
γυριζω... και ήταν ολα σιγυρισμενα...τα παντα σε τάξη...
ξαναγυριζω να θυμηθω τι έκανα,
και με εκπληξη ανακαλυπτω οτι και παλιν όλα ήταν τακτοποιημενα....
εξω!!!!!!
εξωωωω!!!!!!!
δεν θέλω να τα κάνετε όλα εσεις, αφηστε με επιτελους στην ησυχια μου.
καλυτερα σιηρος παρα να τα συμμαζευετε εσεις... γιατι δεν το καταλαβαίνετε,
ειναι παρα πολυ απλο το θεμα....
ειναι!!!
επρεπε να χαρω?
καθολου.
κοιτα, δεν θελω να είμαι αρνητικη και αηδιες, αλλα ρε παιδι μου,
αμα καθε φορα που παω να κανω κατι με ακολουθουν απο πισω τα ξωτικα του δασους που αλλαξαν καριερα και αποφασισαν να γινουν σιγυριστες της ανθρωποτητας, τοτε και γω τι θα κανω οταν αποφασισουν να αλλαξουν ξανα καριερα?
να τους εχω τοσο καιρο να συμμαζευουν απο δω και απο κει,
και όταν φυγουν ξαφνικα, να βρεθω εκτεθειμενη και ανίκανη?
αν θελουν, μπορουμε να κάνουμε παρέα, να τα μαζέψουμε μαζι, να παμε βόλτες,
να μου πουν ιστοριες για τα δαση τους και πως οι ανθρωποι δεν εχουμε αφησει τιποτε ορθιο...
τέτοια...ομορφες ιστοριουλες.
οχι ταχα να με βοηθουν... και να με καταστρεφουν γλυκά
:!
το ξερω οτι αυτος ειναι ο σκοπος τους.
καταστρεψαμε τα σπιτια τους και τωρα μας εκδικουνται με όλες αυτες τις δηθεν ευκολιες που απλα μας μετατρεπει απο ανθρωπους, σε κομματια κρεας χωρις ιχνος πρωτοβουλιας και ανθρωπιας....
