21.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 3 (πήγα κάτω...να δώ αν εκανε σπουρτ στο έδαφος ή αν έκανε γιουυυχουυύ στον άνεμο...)

κείμενο τύπου "στο προηγούμενο επεισόδιο... "
ακουσα μικροσκοπικό ουρλιαχτό... δεν το πίστεψα... μετά δεν ηρέμισα... πήγα κάτω...να δώ αν εκανε σπουρτ στο έδαφος ή αν έκανε γιουυυχουυύ στον άνεμο... εκεί που θα έβρισκα το πτώμα της, βρήκα το χαρτάκι το μικροσκοπικό (μην ρωτάτε πως το είδα..με βοήθησαν κάποιοι*) ... τι λέει το χαρτάκι??? που να ξερω... κάποιοι* δεν μου λένε....
ναι ναι ρεμάλια... δεν ντρέπεστε λέω γω??

κάποιοι* = ?
--------------------

 Μόλις έφτασα κάτω σκόνταψα πάνω σε έναν απο αυτούς.
αυτά τα ξωτικά του δάσους είναι παντου.
δεν ξερω γιατι δεν τα συμπαθω...ίσως για την προιστορία που έχουμε... ανακατεύονται παντου και με μπλέκουν σε καταστάσεις, όπως τότε που ήθελα να τρέξω να προλάβω να πιάσω το παγωτό απο το χέρι ενος παιδιου για να το πετάξω στα πιγκουίνια να το φάνε πριν λιωσει το παγωτό για να τα σώσω.....
για να τα σώσω???
για να τα διώξω ??...
δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε.
τα πιγκουίνια δεν ζουνε στους παγους αλλά ζουνε απο τα παγωτα, αλλά να μην ειναι λιωμένο το παγωτο και κολλάει στο χέρι (?)
μετα δεν κάνει... δεν τους δίνει και πολλά credits ζωης το λιωμένο παγωτό.
βεβαια τα ξωτικά του δάσους δεν ήθελαν να σώσουν το παιδί απο μενα το τέρας, αλλά να κάνουν το παιδί, τερας και να τρέξει εναντίον μου.(γιατί? *)
Ετσι πήγε το ένα το ξωτικό και του έβαλε "τερατούμ" κρυφά στο χυμό του, και εκεί που έβλεπες ένα ανθρωπάκι 70 εκατοστά ύψος με το ζόρι, είχα να αντιμετωπίσω έναν γίγαντα 2,03 μ. με την ατσαλότητα και το πείσμα ενός παιδιού....
να μην τα πολυλέω και σας κουράσω...

η κουτσουκούτα είδε την σκηνή τότε...
και ζήτησε απο τα ξωτικά του δάσους να της δώσουν το τηλέφωνο του παιδιού να πάει να το βρεί για δικούς της προσωπικούς λόγους...λόγους που τα ξωτικά δεν έμαθαν, μέχρι τότε δηλαδή, διότι τώρα που μιλάμε δεν ξέρω κατα πόσον γνωρίζουν τα πραγματικά κίνητρα της κουτσουκούτας και γιατί ήρθε στο γραφείο μου.
στο χαρτάκι όμως που βρήκαν τα ξωτικά καταλάβαμε καλυτερα πως βρέθηκε η κουτσουκούτα εκεί, και τον ρόλο μου στη ζωή της.
το χειρότερο όμως δεν ήταν το γράμμα που βρήκαν τα ξωτικά του δάσους, αλλά η απουσία της κουτσουκούτας...
τι ακριβώς έγινε???

συνεχίζεται... (εδώ)
όπως την ζωή!

(γιατί? *= γιατί εκτός απο ξωτικά του δάσους, είναι αναίσθητα χτηνά και δεν τους νοιάζει τίποτα, και εκτός αυτού εχουν φοβερή αίσθηση του χιούμορ, διοτι... μεταξύ μας, τώρα αμα το καλοσκεφτώ και αφήσω τον εγωισμό στην άκρη, ήταν πολύ αστείο το παιδί-τέρας να με τρέχει σε όλη την πόλη και να λέει... "θέλω να παίτσουμε, θέλω να παίτσουμε..." στα πολλά τα βρήκαμε, αλλά... μπόρα ξεκίνησε, όταν αρνήθηκα να παίξουμε πα-τη-τό. ...ε...με το δίκαιο μου νομίζω)

search...