22.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 4

(για μεγαλύτερα γράμματα πατήστε ctrl + )

με ψιλη μικρη  ήλιο-μπαλόνιστικη φωνή....

"θέλω να πεθάνω. ήθελα...
θέλω... αχ! δεν ξέρω... με μπερδεψες σκύλα... 
όταν ήρθα σήμερα στο γραφείο σου περίμενα να δώ εκείνον τον τεράστιο 
σκύλο που σε έτρεχε απο πίσω τις προάλλες... 
τότε ηταν που ήρθαν τα ξωτικά του δάσους 
ντυμένα άλλα matrix, άλλα 007, άλλα μυστικός ντετέκτιβ 
και η αλήθεια γέλασα πολύ... ενας αράχνη και ένας superman.
αυτή την στιγμή πέφτω. Μόλις με έριξες απο το παράθυρο...σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε ευχαριστήσω.
Ηθελα να βρώ τον τεράστιο σκύλο για να μου επιτεθεί και να με σκοτώσει. 
Δεν μπορώ να σου πώ τους λόγους μου. απογοητευτηκα οταν σε ειδα εκει αντι αυτου.
ουτε ένα hi5 να με πλακώσεις με την πατούσα σου? τίποτα ρε σκυλί μου ??? μετά μου έδειξες το ύφασμα. χαρηκα. περίμενα να με δέσεις, να με φιμώσεις,να μου χτυπήσεις κανενα τατουζ με εκεινη την βελονα, έστω πιρσινγκ (η αληθεια ειναι οτι θα προτιμουσα βασανιστήρια και τέτοια...αλλά ....) σε είδα με χαρά να μου πιάνεις τα μέτρα και να ράβεις με χαρα. άκουσα ότι τα σκυλιά οταν ενθουσιαζονται κουνάνε την ουρά τους. 
η δικιά σου άφαντη. 

αχχχχχχχχ
θέλω να ζησω. βρήκα σκοπο ζωης! η ζωη μου έχει νόημα!!! 
γιατί τα σκυλιά δεν είναι όπως μου τα περιγράψανε??? 
ακουγα ακουγα για αυτά αλλα ποτε δεν μπορεσα να τα αναγνωρίσω. 
μεχρι που ο σουπερμαν (οχι ο αυθεντικός, ένας απο το μπουλούκι των ξωτικών του δάσους) μου είπε ότι εισαι σκυλί. 
Αλλά κάτι δεν κολλά!!!
βαρέθηκα την ζωή μου, νόμιζα ότι τα είχα ζήσει όλα, νομιζα ότι τα ήξερα όλα...

α, δεν στο ειπα... το αλεξίπτωτο δεν ειναι γερό... έχει κανενα δευτερόλεπτο τώρα που έχασα την πορεία μου... 
θέλω να ζήσω....
θα γκρεμιστώωωω. 
τώρα θα γράφω πολύ γρήγορα και ότι προλάβω... 
θα χρησιμοποιήσω και τα πόδια μου εκτός απο τα χέρια μου στο γράψιμο και ότι γίνει έγινε.

διπλό ευχαριστώ. ευχαριστώ που προσπάθησες να με σκοτώσεις. και σε ευχαριστώ που μου έδωσες νόημα να ζώ. 
αν ζήσω...
πλάκα θα χει, αν όχι, πλακα θα μαι. ....έεεεεε
εδαφοςςςςςςςςςςςςςςςς με ταχύτητααααααααααααααα....α...α....
άνεμος....αεράκι...πήρα ύψος...λίγο...... ωχ αμαν!
τι είναι αυτό το τετράποδο εκει που κουνά την ουρά του και βγάζει την γλώσσα του και κάνει όπως το παλαβό...και και....
σκύλος!!! αυτός είναι ο σκύλος??? και εσυ τι εισαι??? 
κουράστικα! δεν με αφήνουν να πεθάνω σε ησυχία όλες αυτές οι αποκαλυψεις, μερικά δευτερόλεπτα πριν πεθάνω. 
δυκολοι καιροι για κουτσουκούτες....
τοίχοςςςςςςςςςςςςςςςςςς..............."

εσύ είσαι η αράχνη που γράφει στο γράμμα, έτσι?? (κουνά το κεφάλι του)
γι αυτό δεν μου έδινες να το διαβάσω...έτσι?? (ξανακουνά) λοιπόν ψάξτε όλη την αυλή.
μέχρι να βρούμε το πτώμα είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει....
όταν κοιτάξαμε όλους τους πιθανούς τοίχους της αυλής βρήκαμε ακόμα ένα χαρτάκι....

"βρήκα το τηλεχειριστήριο για την πυλη της μηχανής του χρόνου, εκπαιδευσα τον σκύλο και θα με πάρει εκεί..."

τι? μα τι γίνεται εδώ?

βλέπω τον σκύλο απο μακριά με ένα remote control στο στόμα...

(συνεχίζεται φυσικά!) εδώ

search...