29.9.10

άη μισς μάη εμεσέν

δηλαδής: 



άη    "μισς μάη εμεσέν" - τύπος αγίου





μισς   "μάη εμεσέν"      - τίτλος καλλιστείων | miss "μάη εμεσέν"






μάη    "εμεσέν"              - κάτι ανάλογο με το: Μάης του '68  ή μήπως κάτι άσχετο με τον Μάη του '68...






εμεσέν                  -σκέφτομαι καμιά βλακεία να γράψω αλλά πραγματικά δεν μπορώ... 


το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σκεφτώ το εμεσέν, 
και να πω μέσα μου...(και έξω μου γραπτώς)
πραγματικά άη μίσς ίτ... και άη παράτα μας την ίδια ώρα, 
αφού είναι ένας συνδετικός κρίκος επικοινωνίας κάποιων ατόμων,
ενώ παράλληλα ένα συρματόπλεγμα που δεν αφήνει τους ανθρώπους να πλησιάσουν, 
αφού κάποια λόγια μόνο με χρήση εμεσέν θα "ειπωθούν" 


και στο 3D version, 
όπου τα ανθρωπάκια δεν θα είναι απλά μπλε πράσινο να βολτάρουν με τους λιμπούρους, αλλά θα έχουν και χεράκια και ποδαράκια, και άλλα πραματάκια, που τα καθιστούν ζωντανούς οργανισμούς σε αυτή τη γή, ότι και να σημαίνει πλέον αυτό.....
και...και....και...(ο καθένας ας συμπληρώσει με την σκέψη του και με τον προβληματισμό του)


και!
επειδή σοβάρεψε πολύ το θέμα, η Σα Ντουι Τσου παραπονιέται ότι την ξέχασα και τα ξωτικά του δάσους σκαρφάλωσαν πάνω στο φραπέ 100μ.... 
η κουτσουκούτα έχει καιρό να παίξει κάτι στο ραδιόφωνο... και γενικά η παρέα διαλύεται!!!
σας καληνυχτίζω και καλημερίζω αναλόγως.


!!!


του εμεσέν όρ νοτ του.


     

25.9.10

dirty dancing

καμαρούλα μια σταλιά 
δύο επί τρία


και μιαν φάουσαν κουρτίνα


έβαλα τες στο μικροσκόπιο και ανακάλυψα μικρόβια άσχημα αναμαλλιασμένα
(και να μου κάμνουν  dirty dancing...)


έπλυνα τες ούλλες (τες φάουσες*) τες κουρτίνες μου 
και εμοσκομύρισεν ο τόπος!


έβαλα τες στο μικροσκόπιο και ανακάλυψα μικρόβια, όμορφα χαριτωμένα
χτενισμένα και καλοντυμένα!!!!
(και σαπράιζ σαπράιζ εκάμνασιν κλιν ντάνσινγκ!!! )




τες φάουσες* = ήταν φάουσες οι κουρτίνες μου οι πολλές, 
                          επειδή εφωνάζαν τα μικρόβια :
                          "θέλουμε πλύμα, θέλουμε πλύμα we want wash we want wash"... 
                           αλλά στον έξω κόσμο απλά ακουγόταν ένα  microβουητό...

24.9.10

ατομοσφαιρική πίεση

ανοίγει παρένθεση :
ατομοσφαιρική πίεση ....

ναι επιμένω!!!!
ατομοσφαιρική πίεση!!!!...
σκεφτείτε το καλά πριν προχωρήσετε πιο κάτω....

καιιιι...
για να μην μπερδευτούμε "πάρα πολύ" 
θα προσπαθήσω να κατεβάσω το επίπεδο μπερδέματος σε "πολύ"
καιιιι....
θα αναφέρομαι στην ατομοσφαιρική πίεση 
σαν την απλή ατμοσφαιρική πίεση που όλοι γνωρίζουμε.
: κλείνει η παρένθεση

καμιά φορά έχουμε τόσα πολλά να σκεφτούμε και να πράξουμε
που δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε...
καμιά φορά έχεις τόσα πολλά να σκεφτείς και να πράξεις
που δεν ξέρεις από που να αρχίσεις....
καμιά φορά έχω τόσα πολλά να σκεφτώ και να πράξω
που δεν ξέρω από που να αρχίσω...

...ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά
στην διαφορά ατμοσφαιρικής πίεσης του μέσα (του) από το έξω (γενικότερα)...
γιατί όταν μέσα μας, η πίεση είναι μεγαλύτερη από το έξω μας ...

...τότε υπάρχει η φυσική εξέλιξη το μέσα μας να μεγαλώνει,
και όσο το αφήνουμε να μεγαλώνει...
αυξάνεται και η ατμοσφαιρική πίεση..
που ως γνωστόν είναι το βάρος των υπερκείμενων μορίων... το βάρος δηλαδή όλων των μορίων αέρα που βρίσκονται πάνω από ένα σημείο...
άρα ...
όσο παραπάνω πράματα φορτώνουμε στο κεφάλι μας...
τόσο παραπάνω αυξάνεται η ατμοσφαιρική πίεση στα σημεία κάτω από αυτό.
ένα από αυτά είναι και η καρδιά μας...
και το στομάχι μας, και το έντερό μας...
και ένας γιατρός παρακαλώ, να 'ρθεί να μας ενημερώσει τι υπάρχει κάτω από το κεφάλι μας...

...πάντως μία μη επιστημονική απάντηση θα ήταν  εμείς, εσύ, εγώ...ο καθένας μας βρίσκεται κάτω από το κεφάλι του...

μας μπέρδεψα??


όχι αρκετά?

σκέφτομαι ένα μπαλόνι άδειο...
σκέφτομαι ένα μπαλόνι που φουσκώνει...και φουσκώνει... και φουσκώνει...
και ο αέρας μέσα δεν είναι ποτέ αρκετός,
επειδή το μπαλόνι αλλάζει την αρχική του μορφή σύμφωνα με τον αέρα που κουβαλά...

γιατί αυτός που το φυσά δεν μπορεί να αισθανθεί τα (ελαστικά) όρια του μπαλονιού...
γιατί το μπαλόνι δεν ξέρει να πει: Αρκετά...
γιατί το μπαλόνι εξαρτάται από αυτόν που τον παραμορφώνει...
το μπαλόνι δεν σκέφτεται... εκρηγνύεται.


καμιά φορά έχουμε τόσα πολλά να σκεφτούμε και να πράξουμε 
που δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε...
καμιά φορά έχεις τόσα πολλά να σκεφτείς και να πράξεις 
που δεν ξέρεις από που να αρχίσεις....
καμιά φορά έχω τόσα πολλά να σκεφτώ και να πράξω 
που δεν ξέρω από που να αρχίσω...

άρα απλά ξεκινούμε από κάπου.
άρα απλά ξεκίνα από κάπου.
άρα απλά ξεκινώ από κάπου.

20.9.10

εμ-ες-εν






εχάλασεν το εμ-ες-εν μου...
και είδα έναν βάτραχο να περνά που κοντά μου

παρολίγον να τον υποψιαστώ και να κάμω το κακό, 
αλλά τελικά εδίκλισα* πλευρό και είδα τον λίμπουρα τον καπαρτινάτον 

να τα βαστά και να βουρά
τα ανθρωπάκια του εμ-ες-εν να προπονά

να γίνουν και αυτά πλασματάκια με τους μυς...
να ξεβάψουν απο πράσινο μπλέ και να γινουν μαύροι καφέ
να κουβαλούν ψιχουλάκια απο σνακ  - απο το παλιό παλτό του Νταντέ, 
ουδεμία σχέση με πρόσωπα πραγματικά, 
και όμως το εμ-ες-εν δεν αντιδρά...


να και η πεταλούδα τώρα...
πάει πέταξε και αυτή..
πήρε και τα μικρά παλαβά που κάποτε έκαναν κύκλο χαράς 
σε κάθε συνάντησή μας... 
το πήρα απόφαση, δεν γίνεται διαφορετικά...
ομοιοκαταληξία μηδέν
πήρα "ποιητική" αδεία και άδεια, 
και άδεια ψυγεία 
τώρα που τα μιαν-φάουσαν λιμπούρκα με την καπαρτίνα, 
έγιναν μιαν φάουσαν και δύο...
και μιαν πεταλούδα με πέντε χρώματα
που πέταξε...πέταξε... και έγινε πουλί 
για να μπορέσω να κλείσω το στόρι με το ...

Πάει...επέτασεν το πουλί.






λίμπουρας/λιμπούρκα= μυρμήγκια 
εμ-ες-εν= msn

ανηλικία

νιώθω πάρα πολύ όμορφα.
όλες τις ηλικίες που υπήρξα τα τελευταία 10 χρόνια σε μια στιγμή
ταυτόχρονα.
δεν έχω ηλικία, δεν έχω χρόνια
είμαι ένα άτομο που είναι σε αυτή τη ζωή ένα αριθμό χρόνων, 
ένα αριθμό μηνών, ένα αριθμό ημερών, ωρών, δευτερολέπτων.



Δεν μεγαλώνουμε όμως συνέχεια. ...
άλλοτε είμαστε στάσιμοι στο χρόνο, άλλοτε δεν υπάρχουμε και άλλοτε μέσα σε μια στιγμή υπάρχουμε όσο τις 10 προηγούμενες στιγμές...

άλλοτε ανατρέχουμε στα παλιά για να μάθουμε κάτι για τα καινούργια, 
και άλλοτε τρέχουμε μπροστά για να υπολογίσουμε σε συνδιασμό με τα παλιά πως θα τα βγάλoυμε πέρα με τα τωρινά...



δεν μπορούμε να ξέρουμε πως θα είμαστε
ξέρουμε όπως πως ήμαστε πριν , πως είμαστε τώρα, και πως θα θέλαμε...ή καλύτερα.....
τι δεν θα θέλαμε να είμαστε. 
καλές επιτυχίες σε όλους μας, και μην σας πέρνουν τα χρόνια.  
είναι ανηλικία ....δεν υπάρχουν...

υπερεκτιμημένα και αυτά!! 

19.9.10

η βρώμα




φωτογραφία απο: http://images.clipartof.com/small/12174-Clay-Sculpture-Of-A-Disgusted-Man-With-Clothespin-Over-His-Nose-Trying-To-Avoid-Breathing-In-A-Bad-Smell-Clipart-Picture.jpg




εκτός απο την βρώμα που βγήκε στην φόρα,
εκτός απο την βρώμα την γειτόνισσα που κακολόγησε κάποιον, 
εκτός απο την βρώμα της αναπνοής του μέθυσου...
υπάρχουν κάποιες βρωμιές που τις προκαλούμε οι ίδιοι....

είναι κάποιες φορές που τα αφήνουμε όλα να βρωμίσουν. 
σώματα, ρούχα, χώροι... καταστάσεις και ανθρώπινες σχέσεις. 
βρώμες που δεν θέλουν ένα αποσμητικό χώρου ή μασΚάλης, αλλά θέλουν βαθιά καθαριότητα και αποφάσεις που θα καθαρίσουν την ψυχή μας μέσα έξω.
καθαρές δουλείες λοιπόν, καθαρές αποφάσεις, και ότι μπορεί να λυθεί εδώ και τώρα ας μην το αφήνουμε να σαπίσει μέσα μας! 

καλά ξεμπερδέματα λοιπόν και καλό υπόλοιπο της χρονιάς που μπαίνει.

search...