27.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 5 "finding the beatle, the dog and the remote"

copy-paste απο το προηγούμενο "επεισόδιο"
"βρήκα το τηλεχειριστήριο για την πυλη της μηχανής του χρόνου, εκπαιδευσα τον σκύλο και θα με πάρει εκεί..." τι? μα τι γίνεται εδώ?
βλέπω τον σκύλο απο μακριά με ένα remote control στο στόμα...



--------------------------------- 

ε, τι να κάνω και γω έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα?
μια τρελαμένη κουτσουκούτα με τάσεις αυτοκτονίας ήρθε να με βρεί γιατί νομιζε ότι ήμουν το τερατόμορφο παιδάκι, που νόμιζε ότι ήταν σκύλος.
το παιδάκι μια χαρά ήξερε ότι ήταν ένα 2μετρο ανθρωπάκι, αυτή τα μπέρδεψε.
ήρθε με βρήκε, τελικά οταν ήρθε να με βρει να την σκοτώσω ανακάλυψε ότι είμαι απλά ενας άνθρωπος που ράβει αλεξίπτωτα στις κουτσουκούτες. Ντά-α.
τι άλλο να ήμουν δηλαδή!


όταν κατάλαβε ότι η ζωη ειναι καλή, ή καλούτσικη τελοσπάντων 
και ανακάλυψε τι εστί σκυλί...
εκλεψε, επειδη νόμισε ότι εκπαίδευσε τον σκύλο

τόσο κόπο έκαναν τα ξωτικά του δάσους για να συννενοηθούν με τον Ρούντολφ 
και τώρα αυτή νομίζει ότι τον εκπαίδευσε? 
του έδωσαν "σκυλουσίτ" και ο σκύλος τα μαθε όλα αυτόματα. 
χα! εύκολο ακούγεται. ε βέβαια, τωρά που είναι εκπαιδευμένος εύκολα του δίνεις "εκπαιδευτιούμ" συμπληρώματα διατροφής ... τι γινόταν πριν?

μην το παρακάνω τώρα με την ιστορία, 
φανταστείτε απλά 
πολλά ξωτικά του δάσους να τρέχουν τον Ρούντολφ παντού και αυτός να νομίζει ότι παίζουνε κρυφτό και άστα να πάνε. 
απο άσπρος έγινε καφέ και τα ξωτικά έγιναν χάλια! 
τελικά όλα καλά ή μήπως καλύτερα να πω ημιτελικά, 
διότι απ ότι φαίνεται, 
τελικά χάθηκε ο Ρούντολφ και ας ήταν εκπαιδευμένος. 

βγήκαμε στους δρόμους. 
ψάχναμε τον Ρούντολφ, ψάχναμε την κουτσουκούτα...
ή μήπως τελικά ψαχναμε να βρούμε τι είναι αυτο το remote control για την πύλη της μηχανής του χρόνου??
νυχτωθήκαμε καλά καλά και έπρεπε να λέω ανέκδοτα συνέχεια στα ξωτικά του δάσους να γελάνε για να μας φωτίζουν το δρόμο με τα δόντια τους. 
το καλό τους είναι ότι άμα πάρουν μπρος και αρχίσουν να γελάνε, στην συνέχεια
και με τα πιο χαζά διαλύονται, αφου...
σε κάποια φάση με τυφλώσαν και έτσι αρχισα να λέω απο τα κλασσικά του Πόμπου
μπας και ρυθμιστεί η φωταγωγία της ομάδας 
"finding the beatle, the dog and the remote"
έτσι κύλησε και το walk around comedy καλά.

σε κάποια φάση βρίσκουμε κάτι μικρά φωτάκια κάπου χαμηλά κατω απο ένα δέντρο. και ευτυχώς ταυτόχρονα σκόνταψε το ένα ξωτικό του δάσους κάπου. 
ε ναι, ο Αράχνης ποιος άλλος?
(flashback απο το γράμμα της κουτσουκούτας που βρήκαμε: 
 "τότε ηταν που ήρθαν τα ξωτικά του δάσους 
ντυμένα άλλα matrix, άλλα 007, άλλα μυστικός ντετέκτιβ 
και η αλήθεια γέλασα πολύ... ενας αράχνη και ένας superman."




Η αλήθεια είναι ότι ειναι το αγαπημένο μου ξωτικό του δάσους. Δεν του το είπα φυσικά, μπορεί να πάθει κανένα βραχυκύκλωμα. 
Αυτή η ατσαλότητα του είναι πάρα πολύ γλυκιά. Ισως επειδή μου θυμίζει την "ατσάληνη", δεν ξέρω...
όπως και να χει... 
ο καλος μου Αράχνης σκόνταψε φυσικά κάπου. 
Επειδή κάτι λέγανε εκεί πίσω τα πισινόπαιδα και με καροϊδεύανε,
γελούσε(!!!) και έτσι είδαμε όλοι ότι σκόνταψε πάνω στο remote control!!! 

1/3 επιτυχία η ομάδα !


και η επιτυχία συνεχίζεται! όπως σκόνταψε έπεσε πάνω σε μιά πόρτα τύπου καταπακτή και έγραφε πάνω.
"Γουέλκαμ στην μηχανή του χρόνου, αν περάσεις αυτήν την πύλη θα σε ταξιδεψουμε στον χρόνο και στο συναίσθημα"

εντάξει. ολοι ξέρουμε ότι το remote ανοίγει την συγκεκριμένη πόρτα. Ευτυχώς όταν σταμάτησαν να γελούν στα ξωτικά του δάσους, διότι ψιλοφοβηθήκανε με όσα συνέβαιναν, είχε ήδη ανοίξει η πόρτα και μπήκαμε μέσα.
και ποιός μας υποδέχεται??
ο Ρουντολφ. 

2/3 επιτυχία η ομάδα!!

ήταν ντυμένος μπάτλερ και υποδεχόταν τον κόσμο στο μαγαζί!

η μηχανή του χρόνου είναι ένα μαγαζάκι, με τσιμπίματα και μουσική, και ο καθένας φορεί ότι εποχή επιθυμεί και πάει εκεί.
είδαμε τον Ιούδα, τον Καίσαρα, την Μεριλυν, τον Μέριλυν και ότι θέλει ο καθένας να φανταστεί ήταν εκεί!
είδαμε και την κουτσουκούτα πάνω στη σκηνή...

3/3 επιτυχία η ομάδα!!!

" αχ φίλοι μου αγαπημένοι
πίνω για τίποτα δεν μου μένει

τρέχω, ψάχνω για να βρώ
σκύλο φοβερό,

να με στείλει να παώ στο καλό
αντι να μου κάνει το καλό αυτό,

βρέθηκα με μεταφορικό
και άρτιο προσωπικό


τη ζωή μου λέω να αλλάξω
τώρα που το ανάφερα πάω να αλλάξω


ρούχα, κλάτσες και παππούτσια
και την ζωή μου θα την ζήσω στα μπουζούκια


βρήκα νόημα στο χορό
στο τσιφτετέλι το κωλογυριστό


και πάμε όλοι μαζί


την βρήκα την άκρη
την βρήκα την άκρη
σκύλο μπάτλερ και ζωή!!!


σκύλο μπάτλερ και καλή ζωή
σκύλο μπάτλερ και την καλύτερη ζωή!!!


δικόοο σας!!!!!"

ξεσηκώθηκε ο κόσμος, έγινε χαμός και για την ζωή πανηγυρισμός.
νομίζω τέρμα οι κουτσουκούτες και πάω να πάρω λίγες κούνες 


καλη διασκέδαση!!!
 
 


22.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 4

(για μεγαλύτερα γράμματα πατήστε ctrl + )

με ψιλη μικρη  ήλιο-μπαλόνιστικη φωνή....

"θέλω να πεθάνω. ήθελα...
θέλω... αχ! δεν ξέρω... με μπερδεψες σκύλα... 
όταν ήρθα σήμερα στο γραφείο σου περίμενα να δώ εκείνον τον τεράστιο 
σκύλο που σε έτρεχε απο πίσω τις προάλλες... 
τότε ηταν που ήρθαν τα ξωτικά του δάσους 
ντυμένα άλλα matrix, άλλα 007, άλλα μυστικός ντετέκτιβ 
και η αλήθεια γέλασα πολύ... ενας αράχνη και ένας superman.
αυτή την στιγμή πέφτω. Μόλις με έριξες απο το παράθυρο...σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε ευχαριστήσω.
Ηθελα να βρώ τον τεράστιο σκύλο για να μου επιτεθεί και να με σκοτώσει. 
Δεν μπορώ να σου πώ τους λόγους μου. απογοητευτηκα οταν σε ειδα εκει αντι αυτου.
ουτε ένα hi5 να με πλακώσεις με την πατούσα σου? τίποτα ρε σκυλί μου ??? μετά μου έδειξες το ύφασμα. χαρηκα. περίμενα να με δέσεις, να με φιμώσεις,να μου χτυπήσεις κανενα τατουζ με εκεινη την βελονα, έστω πιρσινγκ (η αληθεια ειναι οτι θα προτιμουσα βασανιστήρια και τέτοια...αλλά ....) σε είδα με χαρά να μου πιάνεις τα μέτρα και να ράβεις με χαρα. άκουσα ότι τα σκυλιά οταν ενθουσιαζονται κουνάνε την ουρά τους. 
η δικιά σου άφαντη. 

αχχχχχχχχ
θέλω να ζησω. βρήκα σκοπο ζωης! η ζωη μου έχει νόημα!!! 
γιατί τα σκυλιά δεν είναι όπως μου τα περιγράψανε??? 
ακουγα ακουγα για αυτά αλλα ποτε δεν μπορεσα να τα αναγνωρίσω. 
μεχρι που ο σουπερμαν (οχι ο αυθεντικός, ένας απο το μπουλούκι των ξωτικών του δάσους) μου είπε ότι εισαι σκυλί. 
Αλλά κάτι δεν κολλά!!!
βαρέθηκα την ζωή μου, νόμιζα ότι τα είχα ζήσει όλα, νομιζα ότι τα ήξερα όλα...

α, δεν στο ειπα... το αλεξίπτωτο δεν ειναι γερό... έχει κανενα δευτερόλεπτο τώρα που έχασα την πορεία μου... 
θέλω να ζήσω....
θα γκρεμιστώωωω. 
τώρα θα γράφω πολύ γρήγορα και ότι προλάβω... 
θα χρησιμοποιήσω και τα πόδια μου εκτός απο τα χέρια μου στο γράψιμο και ότι γίνει έγινε.

διπλό ευχαριστώ. ευχαριστώ που προσπάθησες να με σκοτώσεις. και σε ευχαριστώ που μου έδωσες νόημα να ζώ. 
αν ζήσω...
πλάκα θα χει, αν όχι, πλακα θα μαι. ....έεεεεε
εδαφοςςςςςςςςςςςςςςςς με ταχύτητααααααααααααααα....α...α....
άνεμος....αεράκι...πήρα ύψος...λίγο...... ωχ αμαν!
τι είναι αυτό το τετράποδο εκει που κουνά την ουρά του και βγάζει την γλώσσα του και κάνει όπως το παλαβό...και και....
σκύλος!!! αυτός είναι ο σκύλος??? και εσυ τι εισαι??? 
κουράστικα! δεν με αφήνουν να πεθάνω σε ησυχία όλες αυτές οι αποκαλυψεις, μερικά δευτερόλεπτα πριν πεθάνω. 
δυκολοι καιροι για κουτσουκούτες....
τοίχοςςςςςςςςςςςςςςςςςς..............."

εσύ είσαι η αράχνη που γράφει στο γράμμα, έτσι?? (κουνά το κεφάλι του)
γι αυτό δεν μου έδινες να το διαβάσω...έτσι?? (ξανακουνά) λοιπόν ψάξτε όλη την αυλή.
μέχρι να βρούμε το πτώμα είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει....
όταν κοιτάξαμε όλους τους πιθανούς τοίχους της αυλής βρήκαμε ακόμα ένα χαρτάκι....

"βρήκα το τηλεχειριστήριο για την πυλη της μηχανής του χρόνου, εκπαιδευσα τον σκύλο και θα με πάρει εκεί..."

τι? μα τι γίνεται εδώ?

βλέπω τον σκύλο απο μακριά με ένα remote control στο στόμα...

(συνεχίζεται φυσικά!) εδώ

21.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 3 (πήγα κάτω...να δώ αν εκανε σπουρτ στο έδαφος ή αν έκανε γιουυυχουυύ στον άνεμο...)

κείμενο τύπου "στο προηγούμενο επεισόδιο... "
ακουσα μικροσκοπικό ουρλιαχτό... δεν το πίστεψα... μετά δεν ηρέμισα... πήγα κάτω...να δώ αν εκανε σπουρτ στο έδαφος ή αν έκανε γιουυυχουυύ στον άνεμο... εκεί που θα έβρισκα το πτώμα της, βρήκα το χαρτάκι το μικροσκοπικό (μην ρωτάτε πως το είδα..με βοήθησαν κάποιοι*) ... τι λέει το χαρτάκι??? που να ξερω... κάποιοι* δεν μου λένε....
ναι ναι ρεμάλια... δεν ντρέπεστε λέω γω??

κάποιοι* = ?
--------------------

 Μόλις έφτασα κάτω σκόνταψα πάνω σε έναν απο αυτούς.
αυτά τα ξωτικά του δάσους είναι παντου.
δεν ξερω γιατι δεν τα συμπαθω...ίσως για την προιστορία που έχουμε... ανακατεύονται παντου και με μπλέκουν σε καταστάσεις, όπως τότε που ήθελα να τρέξω να προλάβω να πιάσω το παγωτό απο το χέρι ενος παιδιου για να το πετάξω στα πιγκουίνια να το φάνε πριν λιωσει το παγωτό για να τα σώσω.....
για να τα σώσω???
για να τα διώξω ??...
δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε.
τα πιγκουίνια δεν ζουνε στους παγους αλλά ζουνε απο τα παγωτα, αλλά να μην ειναι λιωμένο το παγωτο και κολλάει στο χέρι (?)
μετα δεν κάνει... δεν τους δίνει και πολλά credits ζωης το λιωμένο παγωτό.
βεβαια τα ξωτικά του δάσους δεν ήθελαν να σώσουν το παιδί απο μενα το τέρας, αλλά να κάνουν το παιδί, τερας και να τρέξει εναντίον μου.(γιατί? *)
Ετσι πήγε το ένα το ξωτικό και του έβαλε "τερατούμ" κρυφά στο χυμό του, και εκεί που έβλεπες ένα ανθρωπάκι 70 εκατοστά ύψος με το ζόρι, είχα να αντιμετωπίσω έναν γίγαντα 2,03 μ. με την ατσαλότητα και το πείσμα ενός παιδιού....
να μην τα πολυλέω και σας κουράσω...

η κουτσουκούτα είδε την σκηνή τότε...
και ζήτησε απο τα ξωτικά του δάσους να της δώσουν το τηλέφωνο του παιδιού να πάει να το βρεί για δικούς της προσωπικούς λόγους...λόγους που τα ξωτικά δεν έμαθαν, μέχρι τότε δηλαδή, διότι τώρα που μιλάμε δεν ξέρω κατα πόσον γνωρίζουν τα πραγματικά κίνητρα της κουτσουκούτας και γιατί ήρθε στο γραφείο μου.
στο χαρτάκι όμως που βρήκαν τα ξωτικά καταλάβαμε καλυτερα πως βρέθηκε η κουτσουκούτα εκεί, και τον ρόλο μου στη ζωή της.
το χειρότερο όμως δεν ήταν το γράμμα που βρήκαν τα ξωτικά του δάσους, αλλά η απουσία της κουτσουκούτας...
τι ακριβώς έγινε???

συνεχίζεται... (εδώ)
όπως την ζωή!

(γιατί? *= γιατί εκτός απο ξωτικά του δάσους, είναι αναίσθητα χτηνά και δεν τους νοιάζει τίποτα, και εκτός αυτού εχουν φοβερή αίσθηση του χιούμορ, διοτι... μεταξύ μας, τώρα αμα το καλοσκεφτώ και αφήσω τον εγωισμό στην άκρη, ήταν πολύ αστείο το παιδί-τέρας να με τρέχει σε όλη την πόλη και να λέει... "θέλω να παίτσουμε, θέλω να παίτσουμε..." στα πολλά τα βρήκαμε, αλλά... μπόρα ξεκίνησε, όταν αρνήθηκα να παίξουμε πα-τη-τό. ...ε...με το δίκαιο μου νομίζω)

19.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου 2 ( η πραγματικότητα )

περπατω
ανοιγω την πορτα και τι βλεπω?
μια κουτσουκούτα στο γραφείο μου.
μετάφραση?
ένα σκαθάρι στο γραφείο μου.
μετάφραση?
μια κουτσουκουτούλα περπατούσε στο γραφείο μου...

δεν κατάλαβα όμως αν πέρασε απο τον γραμματέα μου ή αν ήρθε με ραντεβού...
δεν κατάλαβα αν ήρθε με καλές προθέσεις, ή αν ήθελε καβγά
δεν κατάλαβα αν ήθελε να παίξει ή αν ήθελε να τρέξει
αν ήθελε να της φέξει καμιά ιδέα ή να βρέξει βροχή βροχερή,
δεν κατάλαβα τι ήθελε και όταν την ρώτησα δεν την άκουσα,
ήταν τόσο μικρή η φωνούλα της, και τόσο μικρά τα γραμματάκια της ,
που απλά της ζήτησα σιγάνα να μου δείξει τι ήθελε και τι γύρευε απο μένα,
τέντωσε το ποδαράκι της (ένα απο τα ποδαράκια της)
προς ένα κομματάκι υφασμα και το βελόνι...
κατάλαβα κατάλαβα...

της έραψα ένα γιλεκάκι και ένα αλεξίπτωτο μικρούλι στο μεγεθός της,
με τιράντες όσες τα ποδαράκια της και τις μασχαλίστες της...
της το φέρεσα. δεν αντέδρασε...δεν κατάλαβε ίσως... ίσως και ναι...
την έριξα κάτω απ΄ το παράθυρο...
ακουσα μικροσκοπικό ουρλιαχτό...
δεν το πίστεψα... μετά δεν ηρέμισα...
πήγα κάτω...να δώ αν εκανε σπουρτ στο έδαφος ή αν έκανε γιουυυχουυύ στον άνεμο...
εκεί που θα έβρισκα το πτώμα της,
βρήκα το χαρτάκι το μικροσκοπικό (μην ρωτάτε πως το είδα..με βοήθησαν κάποιοι*)
... τι λέει το χαρτάκι???
που να ξερω... κάποιοι* δεν μου λένε....

ναι ναι ρεμάλια... δεν ντρέπεστε λέω γω??


κάποιοι* = ?

συνεχίζεται... εδώ

17.4.10

κουτσουκούτα στο γραφειο μου

περπατω
ανοιγω την πορτα και τι βλεπω?
μια κουτσουκούτα στο γραφείο μου.
μετάφραση?
ένα σκαθάρι στο γραφείο μου.
μετάφραση?
τους THE BEATLES στο γραφείο μου. Μικρούς μικρούς σε μέγεθος, λες και ήμουν σε ταινία με εξωτικά εκείνη την ώρα.
Είχαν τα μαλλάκια τους πε-πε και τις κιθαρούλες τους αγκαζέ.
τι έκαναν?
περπατούσαν πάνω κάτω μπρος πίσω στο γραφείο μου, λες και ήταν καμιά κεντρική πλατεία σε κάποια κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του κόσμου.
ναι ναι!
χάζευαν τις πένες (στυλο) και τα μολύβια, λες και ήταν έργα του πιο σύγχρονου γλύπτη της εποχής, και τον θαύμαζαν πως κατάφερε να εντάξει στο περιβάλλον την συγκεκριμένη μορφή με το συγκέκριμένο υλικό....
γραφείο-μολύβια-πένες.
ταιριάζουν.
εντάξει ρε σκαθαράκια...ηρεμίστε.
τραβήξτε όσες φωτογραφίες είναι να τραβήξετε, και να φεύγετε σιγά σιγά διότι η πλατεία είναι καταλυμένη απο τον τρομερό γίγαντα που θα σας κάνει "Π-πα" σε λίγο... και δεν θέλω να σας σκοτώσω...

τρόμαξε ο κόσμος.
έλεος. αυτή θέλει να σκοτώσει την αγαπημένη μας μουσική.
Τους μουσικούς, στιχουργούς και βάλε που δημιούργησαν έναν τύπο άντρα που δεν ύπαρχει, μέσα απο τους στίχους τους, και κατάστρεψαν τόσες ήδη παλάβες, και άλλες όχι τόσο, γυναίκες μικρές μικρές που ήταν σε κάποιο χωριό κοντα στο γραφείο-πλατεία που βρήκα το σκαθάρι...ή και πρωτευουσιάνες. Δεν κάνουν διακρίσεις.
ο χαμός συνεχίζεται.
απορίες??

ποια είναι η πραγματικότητα?
ε?

(η συνεχεια εδώ )

13.4.10

(s)can(s)can (μουρμουρα ανελέητη)

δεν θα έχει καμιά ώρα τώρα, αν δεν ειναι και παραπάνω* που σαρώνω σελίδες...
και βρέθηκα τσας αθκιασερή/αδκιανή/αδειανή/άδεια(?)-nop!!! αφου κάνει κανενα λεπτό στο περίπου την κάθε σελίδα...

Όχι.... δεν έκατσα να χρονομετρήσω.... απλά κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα....
ότι το σάρωμα γίνεται ξεσάλωμα.... και κάνω εδώ ένα μίνι πάρτυ με τα όλα του...
και βέβαια κάνω πάρτυ!
το ου-ου-ου που βγαίνει απο το scaner είναι ένα είδος σύγχρονης μουσικής βγαλμένης απο τα αρχέγονα ένστικτα του παλιάνθρωπου (ούστ απο δώ).

τότε που ήμαστε ούγκα-γκα και χορεύαμε με μουσική επαναμβανόμενων ήχων απλά και μόνο για τον εκστασιασμό της κατάστασης...

για μισό λεπτό....

αυτό το κάνουμε και σήμερα!!!

τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-
πάρτυ πίπολ!!!!!
πάρτυ άνιμαλ...ή μήπως μόνο άνιμαλ??
είμαστε ζώα? αν είμαστε...εν να είχαμε και λιο έλεος....
όχι...δεν θέλω να μιζεριάσω...ίσως να φταίει το ου-ου-ου του σαρωτούλη που μου κρατά συντροφιά αυτές τες μικρές ώρες....ευτυχως προς το τέλος της κάθε σελίδας κάνει και ι-ι-ι για ποικιλία στην μουσική (? ...καλάααν....) ........

και δεν μου λες ρε μουρμουρα ανελέητη? γιατί δεν βάζεις μουσική....???

ε////
ε.....

τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-τούνγκου-πάρτυ πίπολ!!!!!

εντάξει εντάξει....με τσακώσατε.... ήθελα έτσι λίγη παρέα μέσω του μπλόκ... μπορεί να μιλώ μόνη μου τωρά και να κάμω παναίρι πανηγυρικό αλλά...έχω παρέα εσας...όλους τους 5! που διαβάζετε αυτό.
Έτσι τώρα που μαζευτηκαμε όλοι σε αυτό το πάρτυ,
να σας ευχηθώ καλή ανάσταση κάθε τύπου.
μέσα-έξω.
όπως την υγεία μας να είναι καλά μέσα-έξω έτσι και η ανασταση μέσα μας,
αλλά ακόμα και έξω μας, σαν καθημερινη ζώη
ή οπως και να το αντιλαμβάνετε ο καθένας μας,
απολαυστε υπεύθυνα
αναστάσεις κάθε είδους.

απο βδομάδας θα φέρουμε νέα μοντέλα,
περάστε να δοκιμάσετε....!!!

αν μείνω ακόμα λίγα λεπτά στο πληκτρολόγιο μπορεί να αρκεψει μαζί με το ου-ου-ου-ι-ι-ι του σαρωτούλη και κανένα μπιπ-μπιπ-μπιπ

μπιπ-μπιπ-μπιπ - το μήνυμα θα αυτοκαταστραφεί σε 3...2....

οοοοκκκεις    σταματώ!!!!


αν δεν ειναι και παραπάνω* = εν πάρα πολλές οι ώρες που σαρώνω και ξεσαλώνω, απλά με πείθω ότι είναι λιγότερες!!! (σατανικό γέλιο...? ή μηπως απλά παρανοικός ήχος που φέρνει προς ήχο γέλιου?)

αναφορά στον τιτλο- cancan. ο χωρός που κάμνουμε και "ΟΥ" στο τέλος.? δεν καταλάβατε?
παραθέτω λίνκ


1.4.10

legroom

-θέλετε να αγοράσετε legroom?
-ναι παρακαλώ.

μπαίνω στο αεροπλάνο, βρίσκω την θέση μου,
έρχεται ο αεροσυνοδος με ενα κλειδάκι
και ανοίγει μια καταπακτή κάτω απο το κάθισμα, εκει που ακουμπουσαν τα ποδια μου.
κατεβαίνει και η καρέκλα λίγο πιο κάτω.

-θα θέλατε μενού?
-ναι παρακαλώ.

...χμμ... δυσκολευομαι να αποφασισω.
σπα ποδιών, πεντικιουρ, μασαζ...

χμμ φαινονται όλα τοσο ωραια.
μπορουμε να ξεκινησουμε με υδρομασάζ και μασκα ποδιών?

μετα μπορουμε να βγουμε, στην εσωτερική αυλή να παίξουμε σκάλα,
να βγούμε για κανενα τσιγάρο στην εσωτερική αυλή του αεροπλάνου και μετά όταν επιστρέψω να πάμε χαλαρά στη θέση με το legroom να συνεχίσουμε με σπά.

εν πολλά καλα τα αεροπλάνα α!!

search...