καποιες φορες, καποιες στιγμές
μαυρα περιστατικά, μαύρες διαθέσεις, μαύροι άνθρωποι ,
δεν εννοώ το εξωτερικό χρωμα, αλλά το εσωτερικό....
μαυρίζουν την ψυχή μας, μαυρίζουν την ζωή μας.
έστω ότι!
κάθε ένα απο αυτά τα περιστατικά κλπ...
ειναι και ένα αντικείμενο μαύρο σε χρώμα.
μέγεθο και σχήμα δώστε ότι θέλετε.
αν λοιπον πιασεις μια μαυρη επιφανεια, και βάλεις πανω μαυρα αντικείμενα, αυτά δεν θα φαίνονται.
δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επειδη δεν τα βλέπεις.
είναι εκεί.
πως να τα πιασεις και να τα "φύγεις" απο εκεί αν δεν τα δείς?!?!
αν λοιπον αυτή η μαυρη επιφανεια, ειναι το φόντο που έχουμε στη ζωη μας,
τοτε μεσα στα πολυχρωμα άλλα περιστατικά, αυτά τα μαυρα αντικειμενα ,δεν φαινονται, και δεν θα γνωρισουμε την υπαρξη τους, αλλά πάντα θα ειναι εκεί.
αν η σταση ζωης μας, αλλάξει και απο μαυρο γινει διαφορα αλλα χρωματα... ίσως να κρυβει τα αντιστοιχα χωματα, που ειναι αλλη κατηγορία "προβληματων", οπου ο καθενας επιλεγει το χρωμα της ζωης του.
μπορει να ειναι διαφανη, μπορει.... πολυχρωμη, ασπρη, ροζ, μπλε με κιτρινες βουλες κλπ.
ο καθενας με την διαθεση του...και τον νου του...
παντως οταν βάζω το μαυρο μου γιουεζμπί πάνω στο μαυρο μου γραφειο και τρωω την ώρα μου να το έβρω, θα ήθελα το "φόντο" μου να ήταν ανοιχτό ,να το βρώ και να το "αντιμετωπισω" μια ωρα αρχιτερα για να πάμ-παρακάτ .
πάμ παραπάμπα μπά! πά!
