κάποιες φορές τα λεπτά δεν περνούν ,
κάποιες φορές απλά πετούν...
κάποιες φορές πετούν αλλά η πτήση είναι τόσο γεμάτη και τόσο φωτεινή που αξίζει τον κόπο...
κάποιες φορές ο χρόνος σταματά
κάποιες φορές σκέφτομαι δεν υπάρχει χρόνος, εμείς τον ορίσαμε.
σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να σηκωθώ απο τον υπολογιστή η ώρα 8:00 αλλά μόλις τελειώσω αυτό το πόστ θα είναι η κατάλληλη στιγμή να σηκωθώ...
αυτό προκαλεί προβλήματα...αλλά κάποιες φορές απλά χαλαρώνω και ανακαλύπτω ότι έτσι υπάρχει χρόνος να γίνουν περισσότερα πράγματα.
λίγο να χαλαρώσει ο καθένας μας, και ως δια μαγείας, το τέλειο πρόγραμμα θα οργανωθεί απο μόνο του.
το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συμμετέχουμε με την καλύτερη διάθεση,
και με τυφλή εμπιστοσύνη ότι στην ζωή μας θα πάνε όλα καλά
ου μα...ουυυ μπλα μπλα...
ε, άτε, όσοι είναι να κλάψουν ας κλάψουν... πόσο εγωιστές μπορεί να είμαστε να πιστεύουμε ότι στους άλλους πάνε καλά τα πράματα και ΜΟΝΟ σε μας πάνε στραβά??
σημασία που τον αέρα θέλουμε??
άτε να συνερχόμαστε σιγά σιγά μεν αρκέψω το ταπάνιασμα πρωί πρωί.
καλημέρα!!!
