Το post που ακολουθεί είναι πολύ σοβαρό,
όχι όσο σοβαρά είναι τα απάνθρωπα που συμβαίνουν γύρω μας,
αλλά σοβαρό στην μικρή ανθρώπινη κλίμακα της προσωπικής μας οικογενειακής ζωής.
επροσέξετε και εσείς ότι είμαστε σκλάβοι?
ε, ναι θα μου πείτε.
ναι, αλλά επροσέξετε ότι είμαστε σκλάβοι του σπιτιού μας?
Οταν ήμουν μικρή και ακόμα ήμουν όμορφη, με εσυμβούλευαν οι μεγαλύτερες έμπειρες ότι έτσι είναι τα πράματα και θα συνηθίσω. και έλεγα επαναστατικά
Οχι!! θα έβρω τον τρόπο!
Οργάνωση, συρταρούθκια, κουτούθκια, συστήματα, τούτα να μπαίνουν δαμέ, τούτα τσιαμέ, έτσι βολεύκει, έτσι εν βολεύκει...
και στο τέλος του μήνα πάλε τα ίδια.
επεράσαν τα χρόνια, ασχημίσαμε απο το τρίψε τρίψε πατώματα και να πηγαίνουν μόνο οι τρείς άσχημες αδερφές στα πάρτυ του πρίγκιπα, ώσπου μια μέρα το βρήκα!
έχουμε πολλά σκαρτα!
πολλά.
10+ σεντόνια, ριχτάρια, τάππερ, κατσαρόλες, ρούχα, πολλάα ρούχα, ακόμα και σιαμπού, δείγματα, πραματα που εξιάσαμε ότι τα έχουμε, βραχιόλια που δεν φορούμε, παπούτσια που μας κόφκουν,
πράματα, πράματα, πράματα πράματαααα
που στο τέλος της ημέρας, αμαν το σκεφτείς πολλά καλα...
σκέφτου το να δεις,
εν συγκεκριμένα πράματα που χρησιμοποιούμε ΜΟΝΟ.
Πί.Ες: έχει πολλή καιρό που άρχισα να ξεφορτώνομαι πράματα πολλά πράματα και ξαλαφρώνω σιγά σιγά.
οφέλη που άρχισαν να φαίνονται:
αφιερώνω ελάχιστοτερότεροτέρο χρόνο στα πλύματα ρούχων. αισθητή η διαφορά.
keep antiskratex your home!
